Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (1967-73)


ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ


Κοτσώνης Ιερώνυμος (1905-88). Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.Γεννήθηκε στα Υστέρνια Τήνου, γιος ναυτικού. Σπούδασε αρχικά στη Ριζάρειο Σχολή, από την οποία αποφοίτησε αριστούχος. Το 1924 γράφηκε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε επίσης αριστούχος το 1928. Έπειτα υπηρέτησε ως ιδιαίτερος γραμματέας του τότε Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και συνδέθηκε με την οργάνωση «Ζωή», της οποίας υπήρξε στέλεχος στα επόμενα χρόνια. Στην περίοδο αυτή (1927-34) ήταν βοηθός διευθυντής και στη συνέχεια διευθυντής του Παιδικού Τμήματος της Χριστιανικής Αδελφότης Νέων (ΧΑΝ), γεγονός που ευνόησε την ανάπτυξη σχέσεων με παρόμοιες οργανώσεις άλλων δογμάτων διεθνώς. Το 1934 μετέβη στη Γερμανία για μεταπτυχιακές σπουδές. Εκεί παρέμεινε επί έξι εξάμηνα στο Μόναχο, το Βερολίνο και τη Βόννη, στη συνέχεια δε επί ένα εξάμηνο στην Αγγλία. Στα τέλη του 1937 επανήλθε στο Βερολίνο, όπου είχε κληθεί από τον καθηγητή Χ. Λίτσμαν για να του αναθέσει τη γραμματεία για την έκδοση των χριστιανικών επιγραφών της Ελλάδος. Το 1939, μετά την ανάρρηση του από Τραπεζούντος Χρυσάνθου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, προσελήφθη ως γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και των Συνοδικών Δικαστηρίων, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη διεύθυνση του περιοδικού «Εκκλησία». Ήδη από τις 4 Ιανουαρίου 1939 είχε χειροτονηθεί σε διάκονο από τον Μητροπολίτη Σάμου Ειρηναίο. Ο Αρχιεπίσκοπος τον τοποθέτησε ως διάκονο στον Ναό της Αγίας Ειρήνης (Αιόλου), θέση στην οποία υπηρέτησε εκεί και ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος. Στις 23 Ιουνίου 1940 χειροτονήθηκε σε πρεσβύτερο και χειροθετήθηκε Αρχιμανδρίτης, ενώ τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Ναού Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς και λίγο αργότερα ανέλαβε γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Κηφισιάς, που τότε υπαγόταν στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Την ίδια χρονιά αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια του πολέμου 1940-41, ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος τον τοποθέτησε επικεφαλής στην Υπηρεσία Προνοίας Στρατευομένων, στην οποία ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα. Όταν άρχισε η Κατοχή, ο Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κοτσώνης διορίσθηκε από τον Χρύσανθο, που παρέμενε για ένα διάστημα ακόμη Αρχιεπίσκοπος, ως εφημέριος του Ναού του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», στη θέση που είχε κενωθεί με τη μυστηριώδη «εξαφάνιση» του αινιγματικού Δημητρίου Μπάλφουρ. Μετά την εναλλαγή στη θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, τον Ιούλιο 1941, ο Ιερώνυμος απομακρύνθηκε τον Νοέμβριο του ιδίου χρόνου από τη θέση του γραμματέα της Ιεράς Συνόδου, ενώ λίγο πριν από το τέλος της Κατοχής παραιτήθηκε από τη θέση του ως εφημερίου του «Ευαγγελισμού». Είχε πάρει την απόφαση να ακολουθήσει πανεπιστημιακή σταδιοδρομία και γι’ αυτό τον σκοπό υπέβαλε τον Ιανουάριο 1945 διατριβή επί υφηγεσία, αλλά τον Φεβρουάριο 1946 ανακάλεσε την υποψηφιότητά του. Ο Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος παρέμενε πάντα στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου πρώην Αθηνών Χρυσάνθου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον συστήσει ο τελευταίος στα Ανάκτορα και να προσληφθεί ως Πρωθιερεύς από τον Σεπτέμβριο 1949 επισήμως, ενώ μερικούς μήνες νωρίτερα είχε αρχίσει τα καθήκοντά του. Έλαβε μέρος το 1950 στην ίδρυση της Πανελλήνιας Επιτροπής Αυτοδιαθέσεως Κύπρου (ΠΕΑΚ) ως γραμματέας της. Στη δεκαετία του 1950 ήταν εφημέριος του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος (στο Στάδιο) και πρόεδρος του Συλλόγου Εσωτερικής Ιεραποστολής «Απόστολος Παύλος». Το 1958 αποχώρησε από τη «Ζωή» και στη συνέχεια κατέστη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, ενώ το 1959 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα του Κανονικού Δικαίου και της Ποιμαντικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας, τον Μάιο 1967 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος από αριστίνδην Σύνοδο, ενώ από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο δεν είχε παραιτηθεί ο μέχρι τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Β΄. Μία από τις πρώτες του κινήσεις ως Αρχιεπισκόπου ήταν να ενδιαφερθεί για την πλήρωση των κενών μητροπολιτικών εδρών. Επί των ημερών του έγιναν πολλές δημιουργικές κινήσεις στον χώρο της Εκκλησίας της Ελλάδος και μεταξύ άλλων παραδόθηκε ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, ιδρύθηκε το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Κληρικών, ενώ οργανώθηκε η περίθαλψη των ηλικιωμένων και των αδυνάμων. Τον Δεκέμβριο 1973 κατέληξε στην απόφαση να παραιτηθεί και αποσύρθηκε στην Τήνο, όπου συνέχισε να ασχολείται με το φιλανθρωπικό του έργο.


Δ. Κούκουνας
Πηγή:
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 1830-2016
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Εκδόσεις Historia, Αθήνα 2016, Β΄ Τόμος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου