Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΣΕΡΑΦΕΙΜ (1973-98)



ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΣΕΡΑΦΕΙΜ



Τίκας Σεραφείμ (1913-98). Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Γεννήθηκε στο Αρτεσιανό Καρδίτσας. Μετά τα εγκύκλια μαθήματα προσανατολίσθηκε να υπηρετήσει την Εκκλησία και φοίτησε στην Ιερατική Σχολή Άρτης, όπου παρακολούθησε μαθήματα επί τέσσερα χρόνια. Το 1935 γράφτηκε στο πέμπτο έτος της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου και εκεί είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό. Το 1936 εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1940. Το 1938 εκάρη μοναχός στη Μονή Πεντέλης και την επόμενη ημέρα χειροτονήθηκε διάκονος και υπηρέτησε στον Ναό Αγίας Τριάδος του Νέου Ηρακλείου. Το 1942, ενώ ήδη εργαζόταν ως γραφέας στην Ιερά Σύνοδο, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης και τοποθετήθηκε ως εφημέριος και ιεροκήρυκας του Ναού Αγίου Λουκά Πατησίων. Τον Σεπτέμβριο του 1943 μυήθηκε στον ΕΔΕΣ και για τη δράση του στην Εθνική Αντίσταση αργότερα τιμήθηκε με χρυσό αριστείο ανδρείας, πολεμικό σταυρό α΄ τάξεως, μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων και αναμνηστικό μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1949 εξελέγη Μητροπολίτης Άρτης, όπου ανέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική δράση, ιδρύοντας οικοτροφείο απόρων μαθητών, ορφανοτροφεία, γηροκομείο κ.ά. Στις 11 Μαρτίου 1958 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Ιωαννίνων, επί κεφαλής της οποίας παρέμεινε για 16 χρόνια μέχρι τον Ιανουάριο 1974. Ως Μητροπολίτης Ιωαννίνων είχε αναπτύξει πολυσχιδή δράση, μεριμνώντας μεταξύ άλλων για τη λειτουργία της Ζωσιμαίας Σχολής και της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης, την επανακυκλοφορία των «Ηπειρωτικών Χρονικών» κ.ά., ενώ σημαντική ήταν η συμβολή του στην ίδρυση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της εκεί πανεπιστημιούπολης. Στις 25 Νοεμβρίου 1973, όταν ανατράπηκαν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και η κυβέρνηση Μαρκεζίνη, κλήθηκε για να ορκίσει τον νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας και την κυβέρνηση (συνολικά όρκισε μέχρι το τέλος της ζωής του έξι Προέδρους Δημοκρατίας, οκτώ πρωθυπουργούς και απειράριθμους υπουργούς). Αυτό έδωσε αφορμή στον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο για να υποβάλει εκ νέου την παραίτησή του και στην αρχιεπισκοπική εκλογή που ακολούθησε, στις 13 Ιανουαρίου 1974, ο Σεραφείμ Τίκας εξελέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Το 1977 επεδίωξε και ψηφίσθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ο νέος Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, που επέτυχε την κατάργηση του θεσμού του κυβερνητικού επιτρόπου, την κατάργηση του τριπροσώπου στην εκλογή Μητροπολιτών και κυρίως τη συνταγματική κατοχύρωση των ιερών κανόνων. Παραχώρησε τμήματα από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών για την ίδρυση τεσσάρων νέων αυτοτελών Μητροπόλεων, ενώ επί των ημερών του η Ιεραρχία ανανεώθηκε σημαντικά με την εκλογή 57 Ιεραρχών. Για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΚΕΒΑ). Είχε μεταξύ άλλων τιμηθεί με την ανάδειξή του ως επίτιμου διδάκτορα πολλών πανεπιστημίων και το 1997, για τα εξήντα χρόνια υπηρεσιών του στην Εκκλησία της Ελλάδος του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Τιμής. Απεβίωσε στις 10 Απριλίου 1998, ύστερα από μακρά νεφρική ασθένεια.

Δ. Κούκουνας
Πηγή:
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 1830-2016
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Εκδόσεις Historia, Αθήνα 2016, Δ΄ Τόμος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου